Het looptijdverschil-principe
Een transit-time flowmeter meet op basis van het zgn. looptijdverschil-principe. Daarbij wordt een ultrasoon signaal door een vloeistof gestuurd en meet men wanneer deze vervolgens aankomt. Je meet dus hoe snel geluid zich door de vloeistof verplaatst.
De werking van de transit-time flowmeter
Dat werkt alsvolgt: zonder stroming (dus bij een stilstaande vloeistof) zal de looptijd van het geluid in beide richtingen gelijk zijn. Maar bij stroming beweegt geluid zich sneller met de stroom mee en juist langzamer tegen de stroming in.
Dat ultrasone signaal wordt door een transducer door een volle pijpleiding gezonden om vervolgens door een tweede transducer te worden ontvangen. Door de stroomopwaartse en stroomafwaartse tijdmetingen met elkaar te vergelijken, kan de meter de exacte stroomsnelheid van de vloeistof berekenen. Voor dit soort berekeningen zijn uiteraard zeer nauwkeurige timingcircuits vereist.
Transit-time flowmeting werkt alleen bij heldere vloeistoffen
Let op: omdat het ultrasone signaal de leiding moet ‘oversteken’ naar een ontvangende transducer, mag de te meten vloeistof niet teveel gasbubbels of vaste stoffen bevatten (minder dan 2 vol.%).
Dit soort omstandigheden dempt namelijk het hoogfrequente geluid. Daardoor wordt het signaal te zwak om door de pijp te gaan – vaak komt het signaal niet eens aan – en is daarmee ‘onhoorbaar’ voor de ontvangende transducer.
Voor dergelijke moeilijkere toepassingen adviseren wij dan ook onze doppler-flowmeters. Deze kunnen juist heel goed omgaan met vervuilde vloeistoffen.
Gebruik de transit-time flowmeters voor toepassingen zoals:
- ruw water
- behandeld water
- teruggewonnen of gerecycled water
- koelwater
- DI/RO-water
- water/glycoloplossingen
- hydraulische olie
- heldere chemicaliën.
